Leendert Gerrit (Leen) Immerzeel was een jonge man uit Woerden, geboren in 1922, wiens levensverhaal een bijzondere en tragische wending kende tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Olst is een brug naar hem vernoemd, de Immerzeelbrug, en zijn beeltenis siert sinds kort die brug.
Leen groeide op in een familie waarin zijn oom en tante uitgesproken aanhangers van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) waren. Onder hun invloed werd hij als tiener lid van de Jeugdstorm, de jongerenafdeling van de NSB. Later sloot hij zich aan bij het Politie Opleidingsbataljon in Schalkhaar, een opleidingsinstituut dat nauw samenwerkte met de Duitse bezetter.
In 1944 kreeg Leen spijt van zijn keuzes. Hij dook onder en verbrak de banden met zijn verleden. Vervolgens sloot hij zich aan bij het verzet in Olst, waar hij actief werd binnen een knokploeg. Met gevaar voor eigen leven streed hij tegen de bezetters — een radicale koerswijziging, ingegeven door gewetenswroeging en moed.
Tijdens de bevrijdingsdagen in april 1945 werd Leen door de Binnenlandse Strijdkrachten ingeschakeld als gids voor Canadese troepen die Olst naderden. In de nacht van 12 op 13 april liep hij met een patrouille in een hinderlaag op de Diepenveenseweg. Hij werd daar dodelijk getroffen door een Duitse kogel.
Leen Immerzeel ligt begraven op het Nationaal Ereveld in Loenen. Daarmee wordt hij niet alleen herdacht als verzetsstrijder, maar ook als iemand die de moed had om zijn fouten recht te zetten — en daarvoor zijn leven gaf.
Zijn verhaal is er één van verleiding, schuld, inzicht en uiteindelijk heldendom. Het laat zien dat mensen kunnen veranderen — en dat de keuze voor het goede, hoe laat ook, altijd telt.
Tip Salland1:
Stuur een e-mail naar redactie@salland1.nl
