Veel belangstelling voor nieuwjaarsreceptie van de gemeente Olst-Wijhe

Leestijd: 6 minuten

Buiten huilde de wind om ‘t gemeentehuis en de regen sloeg dinsdagavond tegen de ruiten, maar desalniettemin werd de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Olst- Wijhe toch druk bezocht.

Met aandacht werd er naar de nieuwjaarsrede van de burgemeester geluisterd.

De mensen kwamen samen om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen en het glas te heffen op een gezond en geslaagd 2023.

In haar nieuwjaarstoespraak heeft burgemeester Yvonne van Mastrigt de verwachting uitgesproken dat 2023 een fantastisch jaar wordt. 

Hierbij de complete nieuwjaarstoespraak:

Beste allemaal, heel hartelijk welkom in het gemeentehuis waar we na twee jaar afwezigheid weer een bescheiden nieuwjaarsbijeenkomst houden.

De tragiek van het zijn van een waarnemend burgemeester is dat het optreden op een nieuwjaarsreceptie over het algemeen een eenmalig genoegen is. Daarmee ben ik niet in staat een nieuwe traditie op te bouwen. Ik ben echter wel in staat een oude traditie te doorbreken. Voor iedereen die er op rekent de komende 20 minuten te worden onderhouden komen er teleurgesteld uit. Ik heb voor ongeveer 7 tot hooguit 10 minuten tekst.

Een speciaal woord van welkom aan burgemeester Strien die de afgelopen jaren door de corona pandemie geen nieuwjaarsbijeenkomsten kon houden. Fijn dat je er vandaag bij ben!

Helemaal gerust waren ook wij er niet op. Dit jaar is onze receptie dan ook sober zonder medewerking van actieve groepen uit onze samenleving. We waren er toch niet helemaal gerust op dat we ongestoord het nieuwe jaar in zouden rollen.

En dat hebben we wel gedaan; feestelijk het nieuwe jaar in gerold. Hoewel het carbidschieten wat in het water viel heeft O-W zich tijdens de jaarwisseling van haar beste kant laten zien; mooi vuurwerk, veel goede wensen en gezellige buurtfeesten. Ook op de Boskamp, waar ik inmiddels persoonlijk kennis gemaakt heb met het feest comité voor de komende jaarwisseling. 

We zijn een nieuw jaar ingestapt. 

En we hebben het afgelopen jaar achter ons gelaten. Een jaar dat toch nog een kleine terugblik verdient

Want vorig jaar om deze tijd, we lijken het al weer vergeten, zaten we weer in een corona lock down. Vorig jaar om deze tijd vierde veel Oekraïense gezinnen gewoon thuis het orthodoxe kerstfeest. Vorig jaar om deze tijd stond de gemeenteraadsverkiezingen nog voor de deur en had de gemeente nog maar net een ingewikkelde bezuinigingsdiscussie afgerond die mede door de inzet van veel betrokken inwoners goed werd afgerond

En nu?

Nu hebben we gewoon griep en staat de zorg wederom of nog steeds onder druk maar willen we corona zo snel mogelijk vergeten

Nu vangen ook wij in Olst Wijhe ontheemden op uit een oorlogsgebied op Europees grondgebied

En vanavond zijn hier tal van nieuwe gemeenteraadsleden aanwezig die mede dankzij de goede afwegingen die er bij de financiële heroverwegingen gemaakt zijn nu tegen een net iets gemakkelijk gemeentelijk financieel plaatje aan kijken. De manier waarop u dat in Olst Wijhe samen hebt gedaan verdient echt een groot compliment. Als er gezocht wordt naar zaken waarin kleine gemeenten groot in zijn dat is deze heroverwegingsdiscussie daar absoluut een voorbeeld van!

Ons nieuwe gemeentebestuur zit vol nieuwe plannen voor actuele vraagstukken. Zo worden er dit jaar nieuwe woningen gebouwd en de eerste flexwoningen opgeleverd. Schoolbesturen geven samen met de gemeente en andere partijen vorm aan het onderwijs van de toekomst in twee nieuwe Kindcentra. De ondernemers in onze gemeente hebben zich het eind van vorig jaar verenigd in een ondernemersvereniging met inmiddels meer dan 100 leden. Een echt club die vierkant staat voor een goed ondernemersklimaat in onze gemeente. 

Ook het nieuwe jaar zal weer veel nieuws voor ons in petto zal hebben. Het is verleidelijk om voornamelijk stil te staan bij al het onverwachte en vaak ook het negatieve wat op ons af dreigt te komen of wat het afgelopen jaar ons al heeft gebracht. 

Want de effecten daarvan zullen ook doorwerken in dit jaar. Ook in onze gemeente zijn er inwoners en ondernemers voor wie het leven op dit moment echt heel ingewikkeld is. Financieel, mentaal en soms ook relationeel. Jonge mensen die na de coronacrisis moeten wennen aan de nieuwe werkelijkheid die helemaal niet meer zoals van ouds bleek te worden. Ouderen die gehoopt en verwacht hadden een ongestoorde oude dag te kunnen genieten en met personeelstekorten in de hulpverlening worden geconfronteerd. Gezinnen die financieel in de knel komen, woningzoekenden die als maar geen passende woning kunnen vinden. Mensen die in toenemende mate psychische kwetsbaarheid ervaren, een samenleving die ogenschijnlijk torenhoge eisen stelt aan de perfecte mens op instagrammable plaatjes. 

En wie heeft er nog een oplossing, wie heeft er nog een luisterend oor, wie is er nog te vertrouwen? De overheid, de kerk, de buren, je familie?

Moderne vraagstukken in een doldraaiende wereld zo lijkt het.

Toen ik in september burgemeester van Olst Wijhe werd ben ik snel op zoek gegaan naar een plekje om te wonen. Iedere dag heen en weer naar Noord Groningen is geen doen en is ook niet de manier om deel van de gemeente te worden.

Al gauw vond ik een mooi plekje in het hart van het dorp Olst en als nieuwsgierige nieuwe bewoner verkende ik mijn nabije omgeving. 

Ik werd gegrepen door een klein kunstwerkje bij mij net aan de overkant. Het kunstwerk met de naam Op & Uit het hart bestaat uit twee zuilen, referend aan de aanplakzuilen uit de 19de eeuw. Hierop zijn de wensen, verlangens, dromen en angsten van bewoners van Olst aangebracht. Boven op de zuilen zijn vrouwen afgebeeld die ten tijde van het ontstaan van dit kunstwerk van bijzondere betekenis waren voor de gemeenschap. Deze vrouwen zetten zich belangeloos in voor anderen en maken zich daar hard voor vanuit een zelfde bevlogenheid als Janna Kiezebrink. Wie was die Janna Kiezebrink?  

Tussen 1845 en 1850 werd de bevolking in Nederland getroffen door een reeks ernstige misoogsten en een riskante uitbraak van een besmettelijke ziekte. In die tijd was dat cholera. Vooral de armen kregen het in deze jaren zwaar te verduren. Janna Kiezebrink uit Olst uitte haar wanhoop door met hulp van anderen beledigende en opruiende geschriften op huizen aan te brengen. De teksten keerden zich tegen de rijken. De burgemeester liet Janna Kiezebrink hiervoor arresteren op 19 februari 1849. 

De zaak liep met een sisser af. Er was immers geen sprake van een poging tot georganiseerde opstand. Een wanhopige vrouw reageerde de woede over haar ellendige situatie af op de beter bedeelden.

De parallellen met onze tijd kunnen u niet ontgaan. Ellende is van alle tijden, mensen die in de verdrukking komen en zich daar tegen verzette even zeer. Het burgerlijk gezag dat optreed en de heersende orde hersteld ook dat zijn herkenbare patronen.

Maar ik leer ook een andere les; dat het belangrijk is om de tekenen van de tijd te verstaan. Dat scherpe woede uit wanhoop mildheid verdiend. Dat lokale gezagsdragers, of dat nu een burgemeester, een wethouder, een gemeenteraadslid of een ambtenaar is achter ieder vraagstuk de mens zien. Dat we niet alleen horen wat er gezegd wordt maar luisteren naar wat iemand te vertellen heeft.

Dit kunstwerk uit 2015 laat zien dat blijven dromen, wensen en verlangen belangrijk is voor ons mensen. En dat het belangrijk is het daar niet bij te laten. Inzetten voor elkaar, voor je naaste voor de gemeenschap, dat is niet iets uit 1845 of 2015. Samen de schouders er onder is heel erg 2023!

En laat dat nou net iets zijn waar wij in Olst Wijhe goed in zijn; samen de schouders er onder. Voor de carnaval, voor de Nederlandse taalles, voor het mantelzorgen, voor het kerkenwerk, voor de sportverenigingen. Initiatieven te over. De gemeente zal ook het komend jaar scherpe keuzes moeten blijven maken tussen wat er wel en wat er niet gedaan kan worden. Onze euro’s kunnen maar een keer worden uitgegeven en onze werkkracht is ook niet oneindig. 

Maar we kunnen wel actief luisteren, onze denkkracht inzetten en verbindingen leggen.

Beste allemaal,

2023 brengt ons weer een stapje dichter bij de toekomst. Met nieuwe wensen, dromen, verlangens en angsten. Met nieuwe en andere mensen die onze samenleving komen versterken. Anderen die weggaan of een stapje achteruit doen. Jonge mensen met nieuwe ideeën, andere aanpak en frisse energie. Het is aan ons om daar met gepaste scherpte mee om te gaan. En daar waar nodig met mildheid op te reageren. 

Ik wens u allen een fantastisch nieuw jaar toe. Met gepast scherpte maar vooral met de nodige mildheid!

Als je toch bezig bent!

Volg jij Salland1 al?

812FansLike
1,499VolgersVolg
2,074VolgersVolg
3,500AbonneesAbonneer