In Syrië had zijn familie een groot textielbedrijf, nu is Bandar Abdulmoula in Olst druk met het maken van kostuums voor het theaterspektakel Operatie IJssellinie. De 35-jarige nieuwe inwoner van Olst werkt hard om in Nederland een nieuwe toekomst op te bouwen. “Mijn droom is om hier een kledingatelier te beginnen.”
Nog een paar weken en het IJssellinie-pektakel barst los. Voorbereidingen zijn volop aan de gang. In de bossen rond de Haere vinden repetities van groepjes acteurs plaats. Een prachtig decor om het theaterstuk uit te voeren. Maar om de tijdsgeest optimaal tot haar recht te laten komen wordt ook hard gewerkt aan de presentatie van de acteurs.
Al wekenlang naait een groep vrijwilligers kostuums in elkaar. Eén van hen is de Syrische Bandar Abdulmoula. In Syrië had zijn familie een groot textielbedrijf. “We hadden een fabriek waar kleding, gordijnen en andere textielproducten gemaakt en gerepareerd werden. Een stomerij en een grote winkel met drie etages. Een prachtig bedrijf, maar nu helemaal verwoest.”
Trots
In 1972 begon zijn vader als kleermaker met een winkel. Ieder jaar breidde hij het bedrijf uit. “Toen ik klaar was met de basisschool werd ik door mijn familie opgeleid in het kleermakersvak. Ik weet nog goed hoe ik eerst moest oefenen met het naaien van een doekje. Het was belangrijk dat ik precies leerde hoe de naaimachine werkt. Toen ik dat enigszins onder de knie had mocht ik een broek maken, daarna jurken en overhemden. Ik ben er trots op dat ik nu alles kan maken wat ik maar wil.”
Samen met zijn vrouw Qamar besloot Bandar op een gegeven moment zijn werk in het familiebedrijf te combineren met een eigen kledingzaak. “Dat was zwaar. Ik werkte ’s ochtends en ‘s middags in de fabriek van mijn vader en ’s avonds nog aan mijn eigen bedrijf.” Qamar stond overdags in de winkel. “Het geweld van de oorlog legde mijn bedrijf in puin. Wij moesten vluchten en zijn uiteindelijk in Olst terecht gekomen. Hier wil ik opnieuw beginnen.”
Burgemeester
Hij heeft zijn droom voor een eigen kledingbedrijf besproken met Elleke Steenbergen van Ut Huus. “Zij heeft toen geregeld dat ik mocht helpen bij het maken van kostuums voor het IJssellinie theaterstuk. Ik zie dat als een mooie kans om te laten zien wat ik als kleermaker in mijn mars heb. Al verschillende zaterdagen heb ik samen met een groep vrouwen in het Holstohus kostuums genaaid. Zo heb ik bijvoorbeeld het burgemeesters-pak gemaakt. Het leuke is dat de échte burgemeester van Olst-Wijhe dit kostuum op een zaterdag eens heeft gepast!”
De zaterdagen waarop hij aan de kostuums werk zijn voor hem een mooie manier om contacten te maken en de taal te oefenen. “Ik realiseer me dat ik nog een lange weg te gaan heb totdat ik een net zo goed lopend kledingatelier zal hebben als ik had in Syrië. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik mijn droom ga waarmaken. Voor mij is het heel belangrijk om mijn eigen geld te verdienen. Het klinkt misschien raar, maar ik zie ernaar uit om straks net als andere werkende Nederlanders belasting te betalen. Voor mij is dat een manier om iets terug te kunnen betalen voor alles wat ik nu krijg. Ik voel met welkom in Nederland en wil graag een bijdrage leveren aan dit prachtige land!”