“Ja! Ik zie bubbeltjes!”, roept een vrouw, terwijl ze geconcentreerd in het waterkunstwerk van park Olsterhof tuurt. Vol enthousiasme buigen alle aanwezige vrouwen zich voorover om ook naar de bubbeltjes te kijken. In het water drijft de binnenband van een fiets. Rond het kleine gaatje van de band borrelen kleine luchtbellen naar boven. Het lek is gevonden, de band kan geplakt.
Sinds een aantal weken krijgen vrouwen uit verschillende landen van herkomst fietsles in Park Olsterhof in Olst. Ongeacht uit welk land ze van oorsprong komen hebben ze één gezamenlijke droom: goed kunnen fietsen. Dat is niet zo eenvoudig voor vrouwen die hun leven lang nog nooit op een fiets hebben gezeten. Leren sturen, balans houden, trappers rondduwen. Alles is nieuw.
“Een paar weken geleden hadden we een kleine botsing tussen twee fietsende vrouwen”, vertelt Elleke Steenbergen die vanuit Ut Huus betrokken is bij de fietslessen. “Eén vrouw die al aardig zelfstandig fietst, maar het remmen nog niet in alle finesses beheerst, botste op een fietsende vrouw die net aan haar eerste les begonnen was. Het liep gelukkig allemaal goed af. Iedereen heeft er vreselijk om gelachen. Inclusief de beide dames die met elkaar in botsing kwamen.”
Naast leren fietsen maakt fietsreparatie ook onderdeel uit van de lessen. “Het gebeurt geregeld dat vluchtelingen die kunnen fietsen op een gegeven moment een lekke band krijgen, maar niet weten hoe ze die kunnen plakken”, vertelt Steenbergen. “Doordat reparatie van de band bij een fietsenmaker een aardige kostenpost is, blijft de fiets vaak lange tijd ongebruikt. Dat is jammer. Daarom leren wij de vrouwen die meedoen aan de fietsles ook hoe ze een band kunnen plakken. Dat is niet alleen nuttig, maar ook erg leuk om samen te doen!”
Waar bandenplakken voor menigeen een noodzakelijk kwaad is, maken de vrouwen er in park Olsterhof een gezellig gebeuren van. Samen trekken ze voorzichtig de binnenband uit het wiel. Onder enthousiast gegniffel dompelen ze de lekke band in het water en speuren naar bubbeltjes. Als het gaatje ontdekt is tillen de vrouwen de fiets met de lekke band voorzichtig van het kunstwerk af.
Zorgvuldig wordt de binnenband rond het gaatje droog gewreven en geschuurd. Nojeen smeert vervolgens lijm op de band en Fadilah drukt een plakkertje op het gaatje. Vaardige vingers duwen de binnenband weer keurig terug zodat hij weer opgepompt kan worden. Een prachtige vorm van samenwerking en interactie tussen vrouwen uit alle hoeken van de wereld. Trots kijken de vrouwen toe hoe Beyenesh lachend een rondje maakt op de met vereende krachten gerepareerde fietst.