Zaterdag. Warm. Héél warm. Maar Olst liet zich niet kennen. Om stipt 10.30 uur stond de officiële opening van het Strienpad op het programma – een nieuw wandelpad langs de IJssel, genoemd naar oud-burgemeester Ton Strien. Een stevige strook door het groen, met de rivier als trouwe metgezel.
Eigenlijk had het pad vorig jaar al ingewijd moeten worden. Alles stond klaar: koffie, broodjes, vlaggen. Maar de IJssel – eigenzinnig als altijd – besloot anders. Hoog water slikte het hele gebied op. Niks wandeling, niks opening. De natuur zette het op pauze.
Nu, een jaar later, was het eindelijk zover. De zon brandde, het pad lag er strak bij. Sober en degelijk, zoals het hoort in Olst. “Hij heet Strien, dus noem je dat pad zo,” aldus Grietje Begeman van Plaatselijk Belang. Rechttoe, met een paar bochten – het hoeft ook niet té serieus.
Niet ver daarvandaan lag jarenlang een plek waar niemand graag kwam. Vervuild terrein, vol asfalt en mislukte beloftes. Asfalt had hier zijn kans gehad, en flink verprutst. Totdat iemand zei: opruimen. En kijk: het werd groen. Bijna onvoorstelbaar.
De opening viel samen met het V.I.J.F.-festival. Blaasmuziek achter de dijk, het naambord werd onthuld door zoon Roderick en mevrouw Strien, toespraken in de zon. Daarna stroomde het vol: kinderwagens, wandelaars, zonnehoeden. Een stoet langs wilgen, wind en water.
Olst wandelde. Niet over asfalt – dat hoofdstuk is wel geschreven – maar over een droompad van beton. Met de IJssel als gids en de zon op het gezicht.
Tip Salland1:
Stuur een e-mail naar redactie@salland1.nl