Sportjournalist Jan Willem Spaans verruilde onlangs zijn geliefde Amsterdam in voor een nieuw avontuur aan de oevers van de IJssel. Een keuze die wij natuurlijk alleen maar aanmoedigen. Toch gaat de inburgering in de Deventer koekstad niet geheel zonder slag of stoot. Jan Willem Spaans bespreekt iedere maandag wat hem opvalt als ‘nieuwe Deventenaar’.
Kunstgras? No way!
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Laat ik de derbyweek beginnen met een compliment in de richting van Zwolle: het doet me deugd om te zien dat ze ook daar het kunstgras hebben verruild voor echte sprieten. Na dertien jaar op plastic ligt er nu gewoon een degelijk grasmatje in het MAC3PARK Stadion. Die ontwikkeling gaat gelukkig sowieso de goede kant op.
Kunstgras hoort bij het amateurvoetbal. Zaterdag was ik bij Helios, waar ze ook voor die ondergrond hebben gekozen. Natuurlijk: echt gras blijft het mooiste, maar als je ziet hoe de velden er bij Helios’ competitiegenoten soms bijliggen, dan springen je de tranen in de ogen. Zeker als je weet dat de velden in de winter amper gebruikt zijn. In de vierde klasse amateurs mag je niet verwachten dat iedere club in staat is om een biljartlaken neer te leggen. Van profclubs wel. Eigenlijk zou betaald voetbal op kunstgras verboden moeten worden. Heracles Almelo haalt al jaren stelselmatig voordeel uit hun ondergrond. De ploeg pakte dit seizoen maar twee puntjes in uitwedstrijden.
Onze Zwolse vrienden zijn intussen tot inkeer gekomen. Dat betekent dat Go Ahead deze week niet hoeft uit te wijken zoals het moet voor de uitwedstrijden bij Heracles, Cambuur en recentelijk Sparta, om in bijvoorbeeld Wesepe al te wennen aan nepgras. Nou ja, de selectie moet morgen alsnog in Terwolde trainen, maar dat komt omdat het UEFA-circus is neergestreken in de Adelaarshorst. Morgenavond speelt Jong Oranje er een potje tegen de Zwitserse leeftijdsgenootjes. De rest van de voorbereiding voor de prachtige derby vindt gewoon plaats op het trainingsveld achter het stadion.
Het maakte me benieuwd: heeft nooit iemand het in zijn hoofd gehaald om kunstgras te bespreken aan de Vetkampstraat? Go Ahead had het financiële profiel van een kunstgrasclub: pendelend rond de Eredivisie, met een stadion dat commercieel maar beperkte mogelijkheden biedt en dus altijd op zoek naar wat extra knaken. Een stukje googlen leerde me dat er inderdaad over kunstgras gesproken is, na de promotie in 2013. De keuze was tussen veldverwarming en kunstgras, en het bestuur opperde heel voorzichtig dat het uit financiële overwegingen dan misschien wel dat laatste moest worden.
Kunstgras? No way!, besloot de Supportersvereniging daarop. Er werd geld ingezameld door vierkante meters van de grasmat van de Adelaarshorst symbolisch te verkopen, en op de Open Dag zou de na de laatste thuiswedstrijd ontvreemde middenstip per opbod worden verkocht. De opbrengsten zouden gaan naar het behoud van een echte grasmat in Deventer. Hoeveel er destijds is opgehaald: geen idee. Misschien heeft de club wel serieuze veren gelaten op financieel gebied. Bij veel clubs kun je het supporters wel verkopen: we leggen plastic in ons stadion, en van het geld dat we overhouden kunnen we het loon van een nieuwe spits betalen.
Bij Eagles gaat dat er niet in. Het bestuur moet zich gelukkig prijzen met zulke supporters. Misschien dat de Adelaarshorst binnenkort als een soort reliek uit een verloren tijdperk nog te gelde kan worden gemaakt, met rondleidingen of iets dergelijks. Dan staat het toch net even lekkerder als je kan zeggen dat er nooit kunstgras heeft gelegen, nietwaar?
Wie is Jan Willem Spaans?
Jan Willem Spaans is 26 jaar. Hij werkt als freelance verslaggever voor verschillende media, en verhuisde recent van Amsterdam naar Deventer. Hier komt Jan Willem een jaar lang de verrichtingen van Go Ahead Eagles volgen, om er uiteindelijk een boek over te schrijven. Hij heeft er in het verleden meer geschreven, allemaal met voetbal als thema. Op deze plek kan hij al zijn verwondering, verbijstering en vertedering kwijt voor het Deventer leven – deze column verschijnt iedere maandag!