Afgelopen vrijdagavond kwamen de leden (regenten genoemd) van de Herensociëteit voorheen De Nuts Neut te Olst in Eet Tapperij Bijsterbosch te Welsum bijeen voor hun jaarlijkse viering van het kerstfeest. Dat de heren van deze sociëteit bekend staan om hun absurde humor met een hoog Johan Derksen en Wim T. Schippers gehalte moge inmiddels duidelijk zijn. Het Willy Dobbeplantsoen is voor de ‘gewone’ inwoner van Olst nog altijd het tastbare bewijs. Hoogtepunt van de kerstavond-in-maart is de gloedvolle voordracht van burgemeester Ton Strien. Hij is beschermheer van deze Herensociëteit. Op cabareteske wijze bespreekt hij bijzondere voorvallen binnen de mannenclub van het afgelopen jaar. Hij stond ook stil bij enkele droevige gebeurtenissen en sprak zijn respect uit over een regent die door een ongeval zeer zwaar getroffen was, maar desondanks mentaal onveranderd sterk is gebleven.
De voordracht werd voorafgegaan door de uitreiking van de Sipbokaal. Deze is door de Herensociëteit in 2008 ingesteld en wordt op voordracht van een vakbekwame jury onder aanvoering van naamgever en voormalig Stentor correspondent Sip Lubbers jaarlijks uitgereikt aan een persoon die zich positief heeft onderscheiden in of voor Olst (en omstreken) en daarmee spraakmakende artikelen in de media heeft behaald.
De Sipbokaal over het jaar 2018 werd vrijdagavond door burgemeester Strien uitgereikt aan Hans van der Heijden, columnist van de rubriek Gespot in de Huis aan Huis Reklamix. Sip Lubbers die het juryrapport voorlas zei: “Dat er in ieder mens een verhaal zit bewijst Hans van der Heijden al vele jaren met zijn rubriek Gespot in de Huis aan Huis Reklamix. Elke week interviewt Hans iemand in het verspreidingsgebied van dit regionale weekblad. Honderden mensen hebben inmiddels hun verhaal gedaan. Regelmatig zijn dit mensen die al een zekere bekendheid hebben. Weer anderen, en dat zijn er velen, waren tot dan toe minder bekend bij het grote publiek. Maar hun verhaal maakte dat ook zij daarna tot de groep van BS-ers (Bekende Sallanders) zijn doorgedrongen. Heel opmerkelijk is, dat Hans zelf niet in het verspreidingsgebied van de krant woont, maar inmiddels wel heel veel mensen in dit gebied heeft leren kennen. Het wachten is nog steeds op een compilatie van zijn mooiste verhalen in boekvorm, zodat al die mooie verhalen voor de toekomst bewaard kunnen worden.”