Op 28 juni – als de zon zich loom uitstrekt boven het IJssellandschap – trapt men niet zomaar een stukje. Nee. Men fietst de geschiedenis in. Door Herxen. Naar Windesheim. Tussen weiland en wijsheid. Langs geest en geestelijken.
Want wat was er eerst: de Middeleeuwen of het gevoel dat het anders moest?
Een revolutie zonder lawaai – da’s pas stijl. Geen guillotine, maar geweten. Geen opstand, maar ommekeer. Binnenin. In de ziel. Daar waar de stilte bonkt. Dat was de Moderne Devotie. Geert Groote, Johan Cele, Dirc van Herxen – geen rocksterren, maar kloosterklevers met kop en hart.
En nu, zes eeuwen later, zetten ze het op de kaart. Niet met standbeelden, maar met een fietsroute. 10 kilometer gewijde grond, waar je de preek in de wind hoort fluisteren en de abdij nog ruikt naar perkament en ganzenveer.
Langs de weg: acteurs, dansers, muzikanten – alsof de tijd terugtrapt. Een middeleeuws tentenkamp als bivak voor de ziel. Oude ambachten voor moderne handen. En soep – waarschijnlijk linzen, met liefde.
Hans van Zwolle, namens Plaatselijk Belang Herxen – geen profeet, maar wel profetisch – laat zien dat geschiedenis geen museumstuk is, maar een spiegel. “Geen opstand, maar innerlijke vernieuwing,” zegt-ie. Alsof hij het zelf bedacht heeft. En misschien heeft-ie dat ook. Want dat is het mooie van geestelijke groei: je moet het zelf doen. Maar je hoeft het niet alleen te doen.
Dus stap op, trap aan. Tussen 10 en 15 uur. Herxer Marke of de kerk in Windesheim – kies je eigen begin. Want de weg is vrij. De les is oud. En de boodschap blijft: leef eenvoudig, denk diep, fiets recht. En laat Geert Groote de wind zijn die je duwt.
Tip Salland1:
Stuur een e-mail naar redactie@salland1.nl