Stichting Kulturhus Olst-Wijhe (SKOW) bestaat inmiddels 8 jaar. Tijden veranderen en er zijn tal van ontwikkelingen in de samenleving die SKOW ertoe brachten om de kulturhusfilosofie een kritisch onder de loep te nemen. In het voorjaar van 2012 is gestart met een ?broedplaats? met een voorhoede van vrijdenkers, die op de één of andere manier betrokken zijn de gemeenschap Olst-Wijhe of de kulturhusfilosofie. Dat heeft geleid tot de Strategische agenda 2013-2018 ?Onmoeten, verbinden en delen?.
Werd SKOW in het verleden vooral geassocieerd met het Holstohus, inmiddels weten we dat zij ook bijdraagt aan het SPOCpark in Wijhe, het Infocentrum IJssel Den Nul en een aantal buitensportaccommodaties. Dan nog lijkt het vooral te zitten in accommodaties. Maar schijn bedriegt. Steeds vaker vragen partijen om expertise van de stichting bij het opzetten en ontwikkelen van nieuwe initiatieven. Zo is er een bijdrage geleverd aan het opzetten van de buurtbusvereniging, ondersteunt ze vrijwilligersorganisaties bij vergroten van hun deskundigheid en ondersteunt bewonersgroepen bij de dorpsontwikkelingsplannen (DOP?s). De acties variëren dan van het organiseren van een avond voor verenigingen waar ze voorgelicht worden over gebruik van social media tot het samen met inwoners onderzoeken van de mogelijkheden voor collectief vervoer van tieners naar een disco.
Er is dus een duidelijke groei in het bestaande werk te zien, maar er is ook vraag naar nieuwe werkwijzen en andere aanpak. De veranderingen in de samenleving en dus ook in de lokale gemeenschap vragen om een aangepaste blik op de toekomst. En dat vraagt ook een andere rol van organisaties zoals SKOW en inwoners die met initiatieven uit de gemeenschap aan de slag gaan.
In de Strategische agenda 2013-2018 is het toekomstbeeld verwoord in een droom. De Stichting Kulturhus Olst-Wijhe zorgt ervoor dat dromen gedeeld en vermenigvuldigd worden. Zij zorgt voor de verbinding, het delen en de ontmoeting. Als het ware neemt zij de rol van ?alliantiefabriek? op zich, zonder het over te nemen van de initiatiefnemers. SKOW lardeert de Strategische agenda met ?gedroomde? voorbeelden. Zo vraagt zij zich af of inwoners bereid zijn om hun talent te delen met anderen als zij gebruik mogen maken van gemeenschapsfaciliteiten. Zijn er (muziek)onderwijsvormen te bedenken waarbij inwoners elkaar leren muziek te maken en ondersteunen (muziek)docenten alleen daar waar nodig of daar waar behoefte is?
SKOW realiseert zich dat dit allemaal nogal wat betekent voor zichzelf, andere organisaties en inwoners. Er moet over grenzen heen ?gedacht en gestapt? worden en belangen van organisaties staan niet langer voorop. Het gesprek daarover gaat ze binnenkort aan met verschillende samenwerkingspartners, belangenorganisaties en de politiek.
