Vrijdagmiddag 24 juni. Nadat ik mijn fiets heb neergezet bij buurthuis Elshof, word ik door een glimlachende vrouw begroet, zij heet mij welkom bij de veteranenmiddag van de gemeente Olst-Wijhe. Natasja Hulsebos is haar naam en ik herken haar van vorig jaar. Ik loop met haar mee naar binnen en begroet alle aanwezigen persoonlijk. Ik voel me op mijn gemak, anders dan bij een feestje waar ik niemand ken. Dat komt door alle genodigden, want ondanks onze leeftijdsverschillen en onze verschillende ervaringen, kunnen wij elkaar precies vertellen wanneer wij voor het laatst een ‘blauwe hap’ hebben gegeten, wie bij ons de langzaamste soldaat van het peloton was en wat ons registratienummer is. Los van de ervaringen die alle verschillende veteranen hebben, hebben we dat ene dus in gemeen: wij hebben; “het Koninkrijk gediend in oorlogsomstandigheden of daarmee overeenkomende situaties, zoals vredesmissies in internationaal verband”. De burgemeester spreekt – mede namens alle aanwezige wethouders – zijn erkenning uit tijdens deze bijeenkomst, voor alle veteranen. Daarna heft hij het glas. Tijdens de middag neemt ook Adriaan de Ruiter – voorzitter van het Buurthuis Elshof en veteraan – het woord. Hij is op missie geweest naar Afghanistan. Hij laat ons foto’s zien en verteld over de omstandigheden waarin hij heeft moeten werken. Alle aanwezigen luisteren aandachtig en applaudisseren na afloop. Opeens zie ik verschillende veteranen alweer vertrekken en voor ik het weet geeft mijn klokje half zes aan, de bijeenkomst zou om vijf uur eindigen. Met een blij gevoel vertrek ik naar huis, op de fiets denk ik: “daar ga ik weer, terug in de anonimiteit”.
Kpl1 Tim Lek, 84.11.23.255 Irak 2004, Afghanistan 2008, 2010.
Foto: De Veteranenmiddag 2016 van de gemeente Olst-Wijhe was geslaagd en werd gewaardeerd door de aanwezige veteranen.
