Hasan Kaddour: Jullie houden je eigen vluchtelingen anoniem

Leestijd: 3 minuten

‘Wij regelen niet een plekje in ons hart voor andere mensen, hun manier van leven doet dat.’ Daar moest ik aan denken toen ik ontdekte dat veel Nederlanders Syrië alleen maar kennen vanwege de oorlog. Ik wil dat graag veranderen.

Door Hasan Kaddour

Net als hier in Nederland, zijn we eigenlijk een volk dat graag rustig leeft, we houden van onze kinderen en van onze familie. We onderhouden goede banden. We respecteren wetenschap en wetenschappers. We houden van muziek en poëzie. We zorgen voor een schoon huis en voor een schoon hart.

We staan door de geschiedenis heen bekend als een vredig volk. We hebben geen wapens in huis, op een keukenmes na, om daar misdaden mee te begaan tegen tomaten, uien en andere groentes.

Nederlanders die vóór de oorlog in Syrië zijn geweest, zullen dat beamen.

Zelfs de revolutie tegen dictator Assad begon vreedzaam. Zonder wapens. Met slogans en liederen. We wilden een land zijn zonder corruptie, met een goed rechtssysteem, geen eenpartij-land. Maar dat is niet gelukt. Het land veranderde in oorlog. 300.000 doden, mannen, vrouwen en kinderen. Zeven miljoen mensen zijn naar Turkije, Libanon en andere landen in de regio gevlucht. Sommigen gingen naar Europa en de rest van de wereld, zelfs naar Japan en Brazilië. Vluchtend voor de dood…

En dat allemaal in deze eeuw.

We komen uit een oorlog, maar in ons hart en in onze bagage dragen we vrede en vreedzaamheid mee. We vragen liefde en we geven liefde. Zo veel we kunnen.

Ik heb een vraag. Als een Nederlander een misdaad pleegt, wordt hem dat persoonlijk aangerekend. Maar zijn identiteit wordt verborgen gehouden, zijn familie wordt buiten beschouwing gelaten. Om zo weinig mogelijk mensen pijn te doen. Waarom doen jullie dat met Syriërs anders? Als ‘eentje van ons’ een misdaad begaat wordt hem dat aangerekend, maar meteen ook het hele Syrische volk! Als een Syriër in Portugal een misdaad begaat, wordt dat door media tot aan de andere kan van Europa uitgemeten…

Dat lijkt me sociaal tegengesteld. Net als bij jullie, zijn er bij ons ook corrupte mensen, misdadige mensen.

De focus is op ons, Syriërs, omdat er bij ons een oorlog woedt, de grootste sinds de Tweede Wereldoorlog. Wij komen – samen met mensen uit andere oorlogsgebieden – in golven Europa binnen. Mannen, vrouwen, kinderen. Op de vlucht voor IS. En de vete tussen Amerika en Rusland, die wedijveren hoe ze IS bestrijden en of ze Assad steunen of niet, maakt het er niet beter op.

Het lijkt er op dat wij Syriërs overal de schuld van krijgen. Dat gevoel kreeg ik recent nog toen we met een groep Nederlanders en een aantal vluchtelingen uit verschillende landen bijeen waren. De Syriërs leken in dat gesprek zelfs de schuld te krijgen van wat er een jaar geleden tijdens de jaarwisseling in Keulen gebeurd was. De aanrandingen daar.

Dat zijn grote zaken. Maar ook in het klein: wordt niet boos als ik wandel waar je moet fietsen, of fiets waar je alleen maar mag wandelen. Ik ben nieuw hier! Ik ken alle regels nog niet. Ik doe mijn best te integreren. Maar tegelijk heb ik als vluchteling ook mijn hoofd boordevol. Ik probeer ook heel vaak mijn sigaret aan te steken terwijl ik de aansteker ondersteboven houd. Gewoon verstrooid!

Ik weet wel dat ik niet het recht heb me te bemoeien met de Nederlandse manier van leven. Maar toch. Wij proberen te integreren, de taal te leren, een bijdrage te leveren aan de maatschappij. We corrigeren elkaar onderling en geven zelfs mensen ‘van ons zelf’ aan, want die accepteren we niet.

Dan blijven er twee keuzes over. Dat we samen leven in een cultuur van angst, of in een cultuur van liefde en begrip. Mij lijkt de tweede optie de beste.

Een Arabisch poëtische gedachte: we hebben allemaal een passie voor de grond waar we geboren zijn, misschien wel het soort passie die je kent bij een geliefde. Wij, gevluchte Syriërs hebben die passie voor onze eigen geboortegrond ook. Maar de liefde voor Nederland begint ook te groeien. Als een jonge boom, misschien wordt dat uiteindelijk wel net zo’n stevig gewortelde boom als die van jullie.

Hasan Kaddour is vluchteling uit Syrië, neergestreken in Olst.

Het bericht Hasan Kaddour: Jullie houden je eigen vluchtelingen anoniem verscheen eerst op Opinie in Salland.

Marcel Middelveld
Een leuk nieuwtje? Grappig filmpje? Of een hele goede tip? Gooi het gerust bij ons over de heg! Volledig anoniem, maar plaats je contactgegevens er wel bij, zeker als je een vraag hebt waar we op moeten reageren. We publiceren nooit je naam zonder dat je dit wilt. Tenzij je dat juist wilt. Mail ons gerust op onlineredactie@salland1.nl!

Als je toch bezig bent!

Volg jij Salland1 al?

812FansLike
1,499VolgersVolg
2,074VolgersVolg
3,500AbonneesAbonneer