Hasan Kaddour: Alsof ik naakt in het midden van de poolwinden sta

Leestijd: 2 minuten

Het is vandaag precies zes jaar geleden dat ik dit meemaakte.
Het verhaal van naaktheid.
Locatie: Syrië – Idlib.
Ik heb het opgenomen in mijn notities.

Door Hasan Kaddour

Ik had een taxi besteld omdat ik wat werk had, een stad verderop. Zwarte wolken bedekken de lucht en de vorst bedekt de straten, bomen en trottoirs. Het geluid van explosies komt uit verschillende richtingen. Assad’s legerhelikopters gooiden bommen vanuit de lucht, het geluid van kogels voegt meer spanning en druk toe aan de scène…

Als mijn taxi aankomt rent een vrouw met twee kinderen de straat op. Ze zijn niet gekleed op dit koude weer. “Als jullie in zuidelijke richting gaan, kunnen we dan met jullie mee?” Ik heb daar geen enkel probleem mee.

In de taxi vertelt de vrouw dat ze hulp zoekt bij hulporganisaties, maar dat er een gebrek is aan goederen. Ze ziet mijn laptop en praat verder, omdat ik luister en misschien ook wel in de hoop dat ik het verhaal verder breng. Ik besluit de taxichauffeur naar de plaats te laten rijden waar ze woont. Dat blijkt een schoolgebouw te zijn… Een school in de zuidelijke buitenwijk van de stad.

Ik moet van haar mee naar binnen. Om met eigen ogen te zien hoe ze daar leefde. Ik draag een warme leren jas, een dikke zwarte sjaal om mijn nek, goed beschermd tegen de kou. We gaan een klaslokaal op de begane grond binnen en automatisch schieten mijn ogen rond, op zoek naar een kachel. Achteraf naïef en stom, want die was daar dus niet. Ik zie wel een mat in het midden van de kamer, gewoon op de koude betonnen grond. En een paar kleine dekens erop. Hun bed. Om op te slapen. Verder lege muren, gebroken ramen, de deur doorboord met kogels.

Haar stem brengt me terug in de realiteit: “Er is niets dat ons bedekt als we slapen.” En wijzend naar haar kinderen: “De kleren die ze aan hebben, is het enige dat ze beschermt tegen de kou. We hebben ze niet verwisseld sinds we ons huis drie maanden geleden verlieten.”

Daar sta ik, midden in dat klaslokaal. Ik voel absolute naaktheid. Alsof ik naakt in het midden van de poolwinden sta.

Het probleem is dat de mensheid tot nu toe nog steeds naakt staat voor wat er in Syrië gebeurt.

Het bericht Hasan Kaddour: Alsof ik naakt in het midden van de poolwinden sta verscheen eerst op Opinie in Salland.

Marcel Middelveld
Een leuk nieuwtje? Grappig filmpje? Of een hele goede tip? Gooi het gerust bij ons over de heg! Volledig anoniem, maar plaats je contactgegevens er wel bij, zeker als je een vraag hebt waar we op moeten reageren. We publiceren nooit je naam zonder dat je dit wilt. Tenzij je dat juist wilt. Mail ons gerust op onlineredactie@salland1.nl!

Als je toch bezig bent!

Volg jij Salland1 al?

812FansLike
1,499VolgersVolg
2,074VolgersVolg
3,500AbonneesAbonneer