Elvira Salet is de sympathieke en gedreven coach en trainer van het juniorenteam van de gewestelijke selectie ‘SprintTeam Oost’. Onder haar bevlogen leiding ontpoppen schaats-talenten uit Oost Nederland zich. Elvira maakt veel mee en maandelijks deelt ze haar belevenissen en ervaringen, in een heerlijke column, met onze hoofdredacteur: Erik van Luttikhuizen.
COLUMN
e l v i r a s a l e t
Lieve Erik,
Wat een mooi seizoen maak jij mee met jouw Club, durf nu geen cluppie meer te zeggen.
Het is al ‘oud’ nieuws Erik maar kom er nog even op terug, want dit was toch wel een jongensdroom voor Floris van Wezenbeek uit Diepenveen. Ballenjongen in de wedstrijd tegen Vitesse die wellicht wel mee heeft geholpen om weer een wedstrijd te winnen. Geweldig dat Van Wezenbeek met zijn scherpe blik als ballenjongen supersnel de bal terug bracht in het spel. Willemsen maakt het af en scoorde. Dat is wel dromen waar maken Erik om die zelfde week bij NOS Studio Voetbal te zitten. Vervolgens een aanbod kreeg om als ballenjongen bij een wedstrijd van het Nederlands Elftal te mogen acteren. Dat had Floris in zijn stoutste dromen niet kunnen bedenken. In die week hoopte ik dat zijn dromen nog mooier zouden worden en dat hij een aanbod kreeg een weekje met de jeugdopleiding van Go Ahead mee te mogen trainen. Nou pretendeer ik niet dat ik voetbalskills heb als schaatstrainer/coach maar als die ballenjongen z’n scherp spelinzicht heeft en bij Diepenveen voetbalt dan zou ik hem graag in de jeugdopleiding eens zien mee trainen. Maar eerst Erik zien wij vanavond Floris zijn droom uitkomen na zijn ‘pre-assist’ eerder bij jouw Club reisde hij af naar Amsterdam. Hij mocht als ballenjongen bij Oranje het veld op en dicht bij ‘zijn helden’ komen.
Terwijl ik jou schrijf zit ik op mijn mobieltje naar de Wereldbeker schaatsen in Beijing te kijken. Tijdens de dweil zit ik terug te denken aan het fantastische schaatsweekend van het WCKT in Thialf.
Diniz, Prins, de Boo klopten niet op de deur, nee zij beukten en ramden op de deur bij de gevestigde toppers. Het was een ware Game Change, eerst al op de 500m met Diniz die een snelle 34.70 reed en zich met een 2e plek verzekerde van een Wereldbeker ticket. Ik zat op het middenterrein te wachten tot de 1000m mannen was afgelopen en ons TeamPursuit-Team met Bouw, Mulder en Bolsius de baan in mocht voor hun race. Wat er tijdens het wachten gebeurde, overtrof eigenlijk alles én iedereens stoutste verwachting. Voor de toppers werd het een ware veldslag, een nachtmerrie. Voordat ik de trap op liep naar het middenterrein kwam ik eerst Botman tegen die vrij in het begin een 1.08.20 laag had gereden. Je zag aan zijn lichaamstaal ‘ik heb het niet gehaald’. Op dat moment hadden alle toppers nog niet gereden.
Ik zat op een stoeltje in het vak tussen de schaatsers midden in het kolkende Thialf en zag de1000m in een soort snelle film. als een spannend jongensboek dat verfilmd werd voorbij komen. Prins reed 1.07.96, daarna de Boo 1.08.14, het publiek was laaiend enthousiast en op de hoofdtribune stonden ze nog net niet op de stoelen. Erik ik dacht ook dat de winnende tijd minstens een 1.17. laag zou worden. Maar Nuis reed 1.08.11, Snel had 1.08.09 op de klokken gereden. Absoluut geen slechte tijden sterker nog normaal gesproken zijn dat hele beste tijden in Thialf. Niemand kwam aan de tijd van Tim Prins. Negen man reed in de 1.08, Krol reed 1.09.00.! Ze kwamen één voor één van de baan. Ze zagen eruit als aangeschoten wild, alsof ze verblind werden in het volle licht van de koplampen van een voortrazende rode Ferrari, die Prins heet. Het was echt een game change, nee het was voor de gevestigde orde een GAME OVER gevoel.
Ik zat nog steeds op mijn stoeltje naast Nuis die alweer wat vrolijker keek. Ik zei ‘jij bent ontsnapt’ gefeliciteerd, je hebt wel een je ticket te pakken. Hij antwoorde met een grijns van besef ‘ik wist dat die gasten konden rijden’ in de training gaat het ook altijd hard. Ik keek voor mij en zag Wennemars (1.08.44 absoluut geen slechte tijd) en Krol zitten, nog een beetje wezenloos voor zich uit staren. De blik van verbijstering in hun ogen bleef mij bij. De enige die nog fris uit zijn ogen keek was Scheperkamp (1.08.77 SB) en lachte zelfs. Die zag je denken ‘heb niet slecht gereden maar net niet goed genoeg’ en Scheperkamp had op de 500m al wel een ticket te pakken. Ik hoorde Van Velde zeggen 1.08. is een snelle tijd maar ze zijn allemaal overklast door Prins en de Boo.
Toen was het tijd de baan in te gaan voor het eerste NK TeamPursuit. De meisjes reden goed, een mooie ervaring tussen de hele top van Nederland. Het werd hun tweede keer dat Bakker, Mulder en Bolsius een TeamPursuit reden. Uiteraard won Team Zaanlander met Dul, Groenewold en Schouten met overmacht het NK. Ons Team eindigde op een 6e plaats, 10 seconden sneller dan de vorige wedstrijd. Met de nodige schaatspassen een mooie ervaring rijker… op weg naar grotere dromen.
En Erik vandaag pakte De Boo zijn eerste wereldbeker medaille op de TeamSprint samen met Dijs en Hollaar, een gelegenheidstrio. Door ziekte kon het beoogde team niet van start. Maar wat voor een gelegenheidstrio, de winnende tijd was voor USA 1.20.27, China 1.20.72, TeamNL 1.20.73 dat zijn dromen waarmaakte!
Elvira Salet