Elvira Salet is de sympathieke en gedreven coach en trainer van het juniorenteam van de gewestelijke selectie ‘SprintTeam Oost’. Onder haar bevlogen leiding ontpoppen schaats-talenten uit Oost Nederland zich. Elvira maakt veel mee en maandelijks deelt ze haar belevenissen en ervaringen, in een heerlijke column, met onze Sport medewerker: Erik van Luttikhuizen.
Make your move…het is Nieuwjaar!
Lieve Erik,
De kerstboom die ik vorig jaar, de dag na terugkomst van ons trainingskamp uit Collalbo (Italië) in mijn auto had laten proppen, is allang weer de deur uit zou je denken. Nou Erik bij mij staat ie nog. Ik had vorig jaar mijn voet gebroken, dus een move maken is er bij mij niet bij, zit nog steeds in het gips. Dat uitgerekend in het schaatsseizoen. Ons land werd even overvallen door de winter en daar werd ik toch wel heel onrustig door. Maar ja wie zijn hart gaat niet sneller kloppen denkend aan een mooi stukje natuurijs. Menig natuurijsliefhebber ging los. Ik helaas niet, moet zelfs eerlijk bekennen dat ik dacht, zal toch niet dat er een ‘tocht der tochten’ komt…. Ja Erik, niets menselijks is mij vreemd. Ik werd zelfs zo onrustig dat ik aan mijn behandelend arts vroeg: “als er nu een Elfstedentocht zou komen, zou ik dan uit het gips kunnen. ” Oké Erik ik geef toe ‘ik spoor niet’, als het vriest, vriest het ook in mijn hoofd. Ik kan dan niet wachten om heel vroeg in de morgen richting de meren te rijden.
Dat is zo mooi de verstilling van een Winterlandschap de opkomende Zon en tussen het riet wat kwetterende eenden, de rietsnijders op het land met hier en daar een vuurtje. Krakend mooi zwart ijs richting Geertien (Muggenbeet) een warme choc drinken. Dan de vrieskou weer in de Thijsengracht opdraaien met nog mooier diep zwart ijs richting zonsondergang schaatsen. Om uiteindelijk met een ultiem geluksgevoel weer richting huis te gaan. Mooier en blijer kan je mij dan niet maken. Sneu voor al die schaatsliefhebbers maar gelukkig zette de vorst niet vol door. Tegelijkertijd denk ik: “waar heb ik het over als ik kijk waar de echte rampen zich in de wereld voltrekken! Hoe keihard, het leven gaat elders ‘gewoon’ door.”
Kowet, zag ik in de uitslagen, ging lang op een uitzonderlijk wijze richting top, wat een bijzondere prestatie is voor een team dat niet alleen met de best betaalde voetballers van de wereld speelt. Thuis staat de ‘volle voetbalnatie van Deventer’ altijd achter hun cluppie. Las ook dat het Team buiten de poorten van de Adelaarshorst bij lange na niet zo glansrijk spel laat zien en de verdediging niet optimaal is. Dat moet jou pijn doen Erik zeker toen ze ook de strijd om een plek richting de bekerfinale verloren. Hake en zijn team hadden sporthistorie kunnen schrijven.
Erik soms moet je door een dal om de top weer opnieuw te zien en te bereiken. Zo ook in mijn sport. Ik hou absoluut niet van excuses maar de griep en Corona is mijn team niet voorbij gegaan. In ons trainingskamp waren er zeven geveld en bij terugkomst kon je zien dat dit er flink ingehakt had. De gewenste prestaties en plaatsingen bleven uit. Ook een aantal topteams kampte met hetzelfde probleem. Een slechter moment kon niet, de kwalificaties voor de WorldCups en het WK leverden een ander beeld op dan gehoopt voor een aantal rijders uit de topteams. Topsport gaat met pieken en soms ook dalen.
5-1 Reggeborgh versus Jumbo zei Bert Maalderink op enig moment. De jeugd binnen de top is ook nog steeds aan zet; Joep Wennemars reed knap zijn eerste 34er. Daarmee staat de jeugd Westenbroek (Reggeborg), Diniz (IKO) en nu dus ook Wennemars (JumboVisma), die groot zijn geworden op de Scheg, met z’n drieën op een 34er wat ik toch wel heel mooi vind. Allemaal hebben zij voor een deel op onze thuisbaan hun jeugdopleiding doorlopen.
Stefan Westenbroek presteerde het na een val op de eerste 500 mtr tijdens het NK Afstanden (tevens Kwalificatiemoment WC en WK) zijn kwalificatie in rook te laten opgaan. Zo leek het eerst en hij dacht het in een split second waarschijnlijk ook. Niemand zag aankomen dat Westenbroek bij de tweede 500 mtr zich ‘gewoon’ ging plaatsten. Jammer genoeg lukten Wennemars en Diniz dit niet op de 500 mtr. Voor Diniz een reserve plek 500m voor de WC. Wennemars na een turbulente 1500mtr, pakte een dag later op de 1000 mtr een plek voor de WC’s en kreeg een reserveplek voor het WK. Bij de 1000 mtr bevindt Wennemars zich in een illuster gezelschap de Boo, Prins, en Nuis, absolute wereldtoppers.
Het niveau ligt zo dicht bij elkaar op de sprint, je kunt je geen foutje veroorloven. Op de 500mtr was Jenning de Boo (Reggeborg) de absolute Sprint Koning en won het Goud. De ontlading voor Joy Beune (IKO), van oorsprong kind van ijsbaan Twente, pakte op de 1500 mtr het goud ipv de eeuwige 4e plek. Voor de Friese Femke Kok (Reggeborg) ging het na Goud op de 500 mtr op de 1000 mtr ook mis. Of het nou een eigen foutje was door een verkeerde move, of een randje in het ijs, dat zullen wij nooit weten. Hierdoor werd zij jammer genoeg wel op de 1000 mtr uitgeschakeld voor de WK.
Weet je Erik, er zijn aanwijsplekken voor uitzonderlijke omstandigheden, maar die werden niet gegeven door de KNSB. Kok heeft als beste tijd staan 1.12.87 in Salt Lake City! ‘Make Your Move’… het is Nieuwjaar! Elisa Dul (Zaanlander) maakte ook haar ‘move’ en reed zich definitief tussen de top. Vanuit ons Team vertrok zij na een succes volle WC én WK Junioren tijd, als jonkie naar Team Zaanlander. Nu een aantal jaren meegedraaid te hebben, pakte zij Brons op het NK, reed zij haar eerste EK (4e tijd) en mag de trap richting WK bestijgen op de 3000 mtr. Ook plaatste Elisa zich voor de volgende reeks WorldCups. Elisa maakt haar ‘move waar’, daar zijn wij trots op.
Erik ik hoop dat jouw Kowet ook zijn ‘move’ maakt in het nieuwe jaar!
Tip ons!
Heb jij nieuws uit Salland en wil je ons daarvan op de hoogte brengen?
Mail ons via redactie@salland1.nl